Το πλαστικό, όπως και τα περισσότερα συνθετικά πολυμερή, είναι ένα μακρύ γραμμικό μόριο που αποτελείται από επαναλαμβανόμενες υπομονάδες, τα λεγόμενα μονομερή. Αυτά μπορεί να είναι είτε ίδια μεταξύ τους είτε συνδυασμοί δύο ή περισσοτέρων διαφορετικών μορίων.
Για την παραγωγή του πλαστικού χρειάζεται μια χημική αντίδραση κατά τη διάρκεια της οποίας τα μονομερή ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας μια αλυσίδα, δηλαδή ένα πολυμερές μόριο. Αυτός ο πολυμερισμός απαιτεί ένα συνδυασμό θερμοκρασίας, πίεσης και ενζυμικών αντιδράσεων κατάλυσης.
Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι είτε τα πολυμερή προσθήκης -όπου τα μονομερή παραμένουν ως έχουν- είτε τα πολυμερή συμπύκνωσης - όπου τα μονομερή ενώνονται με διαμοριακή απόσπαση μικρών μορίων. Το γνωστό μας πολυαιθυλένιο, που χρησιμοποιείται στις πλαστικές σακούλες, αποτελείται από μονομερή αιθυλενίου, ένωση που στη φύση τη βρίσκουμε στα ώριμα φρούτα.
Ο πολυμερισμός πυροδοτείται από έναν καταλύτη, το υπεροξείδιο του βενζολίου, ο οποίος με τη θερμότητα διασπάται σε δύο κομμάτια, δύο ελεύθερες ρίζες, καθεμιά από τις οποίες έχει διαθέσιμα ηλεκτρόνια για το σχηματισμό νέων δεσμών. Τα ηλεκτρόνια ενώνονται μ' ένα άτομο άνθρακα στο μόριο του αιθυλενίου, που με τη σειρά του είναι πλέον διαθέσιμο για να ενωθεί μ' ένα άλλο μόριο αιθυλενίου, προκαλώντας έτσι μια αλυσιδωτή αντίδραση.
Διαφορετική είναι η περίπτωση του πλαστικού που χρησιμοποιείται για τα μπουκάλια˙ αυτό σχηματίζεται κατά την αντίδραση δύο διαφορετικών μονομερών: της αιθυλενογλυκόλης και του τερεφθαλικού οξέος.
Αναρτήσεις
<
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου