


Σε τι οφείλονται τα περισσότερα θανατηφόρα τροχαία στην Τζαμάικα;
Μελετήστε προσεκτικά τις εικόνες:
ΕΙΔΑΤΕ?
Κανείς δε φοράει κράνος!!!
Tα δαχτυλικά αποτυπώματα μας βοηθούν να κρατάμε και να "γατζώνουμε" αντικείμενα κάτω από διάφορες συνθήκες. Λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, όπως και τα λάστιχα ενός αυτοκινήτου. Σε στεγνή άσφαλτο ένα λάστιχο χωρίς αυλακώσεις θα μπορούσε να κινείται κανονικά, σε υγρή άσφαλτο όμως θα γλυστρούσε ανεξέλεγκτα λόγω απουσίας τριβών.
Ακριβώς τον ίδιο λόγο εξυπηρετούν τα αποτυπώματα. Είναι ένα άθροισμα κοιλοτήτων και προεξοχών του δέρματος το οποίο επιτρέπει στα χέρια μας να κρατάνε υγρές επιφάνειες διώχνοντας μέσα από τα κανάλια τους το περιττό νερό. Τα αποτυπώματα των ποδιών μας βοηθούν να μην "σπινιάρουμε" όταν πατάμε σε νερά ξυπόλυτοι. Το ίδιο σύστημα εφαρμόζεται και σε όλα τα παπούτσια, όσα περισσότερα "αποτυπώματα" έχουν τόσο μικρότερη πιθανότητα έχουμε να γλυστρίσουμε. Τα αποτυπώματα είναι εφοδιασμένα και με ένα άλλο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό. Είναι μοναδικά για κάθε άνθρωπο. Γι αυτό και χρησιμοποιούνται από τις αρχές για να "ταυτοποιήσουν" κάποιον άνθρωπο.
Η μοναδικότητα αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίο δημιουργούνται είναι εντελώς τυχαίος για κάθε άνθρωπο και γίνεται κατά την εμβρυϊκή ζωή. Ωστόσο επειδή με τις σύγχρονες μεθόδους χειρουργικής μπορούν να τροποποιηθούν ή να αλλοιωθούν τον τελευταίο καιρό προτιμάτε η ταυτοποίηση μέσω του DNA που είναι πολύ πιο σίγουρη.
Πηγή www.sciencenews.grΥπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι "τρώνε" τα νύχια τους, γιατί θέλουν να τα κοντύνουν. Όμως στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτή η συνήθεια είναι ένα πρότυπο ελέγχου. Δηλαδή μία διαδικασία κατά την οποία ο άνθρωπος προσπαθεί να ελλατώσει ή να μειώσει τα άσχημα συναισθήματα που τον διακατέχουν. Στις περιπτώσεις που ο έλεγχος των συναισθημάτων δεν είναι εφικτός, τότε τα πρότυπα ελέγχου αναλαμβάνουν δράση.
Τα πρότυπα ελέγχου διαφέρουν μεταξύ των ανθρώπων, αλλά υπάρχουν κι άλλα εκτός από το παραπάνω: η γρήγορη κίνηση του ποδιού, το συχνό ανοιγοκλείσιμο των ματιών, το στρίψιμο των χεριών, κ.α. ʼλλα, τα οποία εκ πρώτης όψεως δεν είναι προφανή, περιλαμβάνουν το κάπνισμα, τη γρήγορη ομιλία για κάποιο θέμα, την πολύ αργή ομιλία, τη κατανάλωση τροφής απουσία αισθήματος πείνας, ο καθαρισμός πραγμάτων τα οποία δεν είναι βρώμικα, η συνεχής απασχόληση ακόμα κι όταν είναι ώρα για χαλάρωση, η υπερεργασία, κ. α. Ειδικότερα, οι άντρες χαρακτηρίζονται από αδυναμία συζήτησης των προβλημάτων τους, και αποκτάνε πρότυπα ελέγχου για τα οποία κατακρίνονται.
Βέβαια, όταν γερνάνε, οι άντρες (αλλά και οι γυναίκες), αποτινάζουν από πάνω τους τα προφανή πρότυπα ελέγχου, και τα αντικαθιστούν με άλλα όπως ο καπνός, το οινόπνευμα ή η χρήση ναρκωτικών ουσιών. Εάν μπορούμε να μιλήσουμε, συνεχόμενα σε κάποιον για το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, τότε μπορούμε να το δούμε με πιο ήρεμη ματιά και επιπλέον το πρότυπο ελέγχουν μπορεί να περιοριστεί ή να σταματήσει.
Άλλες εκδηλώσεις μπορεί να είναι η γρήγορη οδήγηση ή η άσκηση αδικαιολόγητου ελέγχου σε προσωπικές σχέσεις. Αυτά τα πρότυπα ελέγχου έχουν σαν αποτέλεσμα κάποιος άντρας να χαρακτηρίζεται σαν φαλλοκράτης, ενώ ενισχύονται από τα εκάστοτε κοινωνικά πρότυπα και τη διαφήμιση.
Πηγή www.sciencenews.grΥπάρχουν ιδιαίτερα πειραματικά στοιχεία που δείχνουν ότι ο πυρετός είναι μια προσαρμοστική απάντηση που βοηθάει την αντίσταση του οργανισμού. Το γεγονός ότι ο πυρετός διατηρήθηκε από την εξέλιξη, εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια (είναι μια κοινή απόκριση στη μόλυνση στα σπονδυλωτά, καθώς επίσης και σε πολλά ασπόνδυλα είδη) δείχνει την προσαρμοστική αξία του.
Λεπτομερειακές μελέτες που έγιναν στις σαύρες δείχνουν ότι γενικά οι μέτριοι πυρετοί μειώνουν την πιθανότητα της αρρώστειας και αυξάνουν το ποσοστό επιβίωσης. Οι σαύρες, όπως άλλα "ψυχρόαιμα" ζώα, αναπτύσσουν τον πυρετό με την κίνηση προς ένα θερμότερο περιβάλλον. Μια άνοδος στη θερμοκρασία του σώματος μετά από πειραματική βακτηριακή μόλυνση αυξάνει την επιβίωση του ξενιστή (Science, τεύχος 88, σελ. 66) ενώ η πτώση του πυρετού με τα αντιπυρετικά φάρμακα όπως το σαλικυλικό νάτριο αυξάνει το ποσοστό θνησιμότητας από τη βακτηριακή μόλυνση (Science, τεύχος 193, σελ. 237).
Ο πυρετός εμφανίζεται σαν αντίδραση σε κάποιες ουσίες που αποκαλούνται αντιγόνα και προέρχονται από τα βακτηρίδια ή τους ιούς που προσβάλουν το σώμα. Η παρουσία αντιγόνων προκαλεί την αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος. Τα αντιγόνα που εισέρχονται στον οργανισμό, δέχονται "επίθεση" από κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, τα μακροφάγα. Τα μακροφάγα με τη σειρά τους παράγουν χημικές ουσίες, που λέγονται ιντερλευκίνες και είναι αυτές που δίνουν το σήμα και σε άλλα άνοσοκύτταρα να ενισχύσουν την άμυνα του οργανισμού. Όλα αυτά τα σήματα δίνουν την αίσθηση καταπόνησης στον οργανισμό. Επίσης οι ιντερλευκίνες επηρεάζουν το σημείο ρύθμισης θερμοκρασίας του σώματος και προκαλούν την παραγωγή προσταγλανδινών οι οποίες συμβάλουν στην δημιουργία πυρετού.
Η ασπιρίνη και η παρακεταμόλη (Depon) είναι ισχυροί ανασταλτικοί παράγοντες της σύνθεσης των προσταγλανδινών και γι' αυτό σταματούν το αίσθημα της καταπόνησης και του πυρετού. Όμως παρόλο που παύουν τα συμπτώματα, δεν θεραπεύουν την ασθένεια, δεν μπορούν να καταστρέψουν το αντιγόνο.
Παρόλα αυτά τα αντιπυρετικά φάρμακα μπορούν να μας βοηθήσουν να αισθανθούμε καλύτερα, αλλά μάλλον, όχι λόγω της μείωσης της θερμοκρασίας του σώματός μας. Είναι πιθανότερο να είναι οι ισχυρές αναλγητικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές τους, που μας ξαναζωντανεύουν-αναζωογονούν. Εάν η αύξηση στη θερμοκρασία του σώματός μας, μας κάνει να αισθανόμαστε τόσο χάλια, γιατί οι άνθρωποι απολαμβάνουν τόσο πολύ τις σάουνες όπου οι θερμοκρασίες είναι πολύ μεγαλύτερες;
Πηγή www.sciencenews.grΟι αρουραίοι χρησιμοποιούν την ουρά τους για να ισορροπούν και για να διατηρούν τη θερμοκρασία του σώματός τους. Οι αρουραίοι έχουν εξειδικευμένα αιμοφόρα αγγεία τα οποία ελέγχουν το ποσό του αίματος που ρέει στην ουρά τους. Το αίμα που μεταφέρεται στο δέρμα της ουράς, το οποίο στερείται τριχώματος, μεταφέρει θερμότητα, η οποία έπειτα εκπέμπεται έξω από το σώμα.
Ο αρουραίος μπορεί να κατευθύνει ένα ποσοστό από 0,1 μέχρι 10% της κυκλοφορίας του στην ουρά του. Με τον τρόπο αυτό και υπό ιδανικές συνθήκες μπορεί να "ξεφορτωθεί" μέχρι και 20% της θερμότητας που παράγεται με το μεταβολισμό του. Αντιθέτως, περιορίζοντας τη ροή αίματος στην ουρά του, ελαττώνει τις απώλειες της θερμότητας κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το μήκος της ουράς του αρουραίου καθορίζεται μερικώς και από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος στην οποία αυτός μεγαλώνει.
Πηγή www.sciencenews.gr