Κόβω τον σβέρκο µου. Το πανίσχυρο λόµπι της Σουσάνε Μπίερ κατάφερε και έσπρωξε το «Ισως, αύριο» (Haevnen) και τη ∆ανία στην αγκαλιά του Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης παραγωγής. Ελάτε τώρα, κύριοι ακαδηµαϊκοί.
Μπροστά στο «Biutiful», το «Μέσα από τις φλόγες», ακόµα και τον «Κυνόδοντα», αυτό το πράγµα µοιάζει µε καλοφτιαγµένη µπούρδα!
Από το πρώτο λεπτό µια ατελείωτη φλυαρία. Απότο πρώτο λεπτό µια σοβαροφανής αµπελοφιλοσοφία. Ολα τακλισέ µέσα προκειµένου κάθε φέτα του κοινού να ικανοποιηθεί. Και οι νοικοκυραίοι. Καιοι σοσιαλδηµοκράτες. Και οι αριστεροί συνασπισµικοί. Και οι έφηβοι, οι ανήσυχοι επαναστάτες χωρίς αιτία. Φανταστείτε, ο φακός της εξηντάχρονης Σουσάνε Μπίερ σουλατσάρει ανερυθρίαστα από κάποια γωνιά εξαθλίωσης και γενοκτονίας της Αφρικής, περνάει µέσα από νεκροταφεία, περιφέρεται σε δύο κατεστραµµένα σπίτια, φλερτάρει µε την εφηβική, εύθραυστη ψυχολογία, µεγεθύνει την οικογενειακή ανισορροπία και καταλήγει στο γνωστό επιµύθιο, πως για όλα δηλαδή φταίνε η ανεξέλεγκτη βία και οι γονείς. Ολα προσχεδιασµένα και όλα εγκεφαλικά. Με στόχο το Οσκαρ και την παράλληλη αµερικανική αγορά.
Καλόκαρδος και γενναιόδωρος γιατρός από ∆ανία, εγκατεστηµένος σε κάποια τρισάθλια γωνιά της Αφρικής, θεραπεύει ανιδιοτελώς κάθε τραυµατισµένο χωρικό από τις σφαίρες και τις φαλτσέτες ενός κανίβαλου φυλάρχου που αρέσκεται να σκίζει (έτσι ακριβώς) γυναίκες που πρόκειται να γεννήσουν. Αυτή η πρώτη ιστορία. Σε κάποιο νεκροταφείο της ∆ανίας κηδεύεται ηκαρκινοπαθής µητέρα ενός εφήβου µε το όνοµα Κρίστιαν, εγκαταλελειµµένου στην πολυτελή εξοχική κατοικία της γιαγιάς του,από τον πολυάσχολο πατέρα του που διαρκώς λείπει στο Λονδίνο για δουλειές. Αυτή η δεύτερη ιστορία. Ενας δεύτερος, επίσης προβληµατικός έφηβος, ο γιος του φιλεύσπλαχνου γιατρού στην Αφρική, βρίσκει προ στασία από τον πρώτο έφηβο που µέσα του βουρλίζεται από µίσος και από ανεξέλεγκτη βία να σκοτώσει κάθε σκουπίδι της κοινωνίας. Αυτή η τρίτη ιστορία. Τρεις ιστορίες που κουτουλάνε σ’ έναν κύκλο βίας. Οπου οι δύο «κατεστραµµένοι» έφηβοι συναρµολογούν από πυροτεχνήµατα µια αυτοσχέδια βόµβα προκειµένουνα ανατινάξουν το αυτοκίνητο ενός άθλιου τύπου που χαστούκισε τον πατέρα ενός εκ τωνδύο. Και όπου ο κανίβαλος φύλαρχος από την Αφρική, µε κακοφορµισµένο το ένα του πόδι, εκλιπαρεί τη φροντίδα του δανού γιατρού, περικυκλωµένος από εκατοντάδες εξαγριωµένους χωρικούς. Τουτέστιν από τη µια η τυφλή βία πουτροφοδοτείται από κανίβαλους και ερεθίζει τα πλήθη της υποβαθµισµένης Αφρικής. Αυτή η πολιτική διάσταση της σύγχρονης βίας. Από την άλλη η βία που προκύπτει από κατεστραµµένες σχέσεις, κατεστραµµένους γονείς, κατεστραµµένα σπίτια και ως εκ τούτου κατεστραµµένα παιδιά. Τις πταίει; Ο φύλαρχος από τη µια. Οι γονείς από την άλλη. Τι λέτε, καλέ. Αν ήταν τόσο απλό, τότε ο κόσµος θα ήτανθεραπεύσιµος και εξαιρετικά καλός. Το διά ταύτα εντελώς αυτονόητο, φλύαρο και βαρετό. Μια ατελείωτη σειρά από κλισέ. Το κλισέ του καλού λευκού Σαµαρείτη στην Αφρική. Το κλισέ του έφηβου επαναστάτη χωρίς αιτία. Τοκλισέ των καταστρεµµένων σπιτιών της καλοταϊσµένης ∆ύσης. Το κλισέ της βίας. Το κλισέ των νταήδων. Το κλισέ της εγκαταλελειµµένης γυναίκας. Το κλισέ του καρκίνου. Το κλισέ της ψυχανάλυσης ενός Φρόιντ µόνο για τα νήπια. Φλόµωσα από κλισέ. Οπως το οσκαρικό «Hurt Locker» της Κάθριν Μπίγκελοου για τα γενναία Αµερικανάκια που κινδυνεύουν στο Ιράκ, έτσι και το «Ισως, αύριο» της Σουσάνε Μπίερ για τους έφηβους καιτην τυφλή βία. Το είδος τηςσοβαροφανούς µπουρδολογίας δεν έχει τελειωµό. Ούτε στην Ευρώπη ούτε στην Αµερική.
«Ισως, αύριο»
Ισως καλή ιστορία Ισως καλή σκηνοθεσία Ισως, αύριο από τη Σουσάνε Μπίερ µια αληθινή ταινία
Βαθµοί=4
(µε το ζόρι)
Από τα πρωινάδικα στον µηχανόβιο Ντεπαρντιέ
«Πρωινό ξύπνηµα» (Morning Glory). Αµερικανική κοµεντί του Ρότζερ Μίτσελ, όπου µε χαριτωµένο τρόπο αθωώνει τα πρωινάδικα της τηλεόρασης. Μια νεαρή παραγωγός (Ρέιτσελ ΜΑΚΑΝΤΑµς) προσπαθεί να επαναφέρει σε «κυκλοφορία» έναν βετεράνο της πολιτικής δηµοσιογραφίας σε ρόλο µάγειρα οµελέτας και παρουσιαστή κατοικιδίων. Ο Χάρισον Φορντ σε έναν ρόλο ταιριαστό µε την ξινίλα ενός Τζακ Νί κολσον από το «Καλύτερα δεν γίνεται». Βαθµοί=6